«Εισαγωγή στην Εκστατική Ποίηση» του Larry Cool ✍

 

✍ γράφει ο Larry Cool,

«Εισαγωγή στην Εκστατική Ποίηση»

 

• H ΕΚΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΑΤΕΝΙΖΕΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, ΤΟ ΑΝΕΛΠΙΣΤΟ, ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ
• ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΚΡΟΤΙΔΕΣ ΣΕ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΚΑ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ ΣΕ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΜΥΑΛΑ – ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΙΚΑΝΑ ΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΤΙΣΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
• ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΑΓΝΑ ΥΛΙΚΑ: ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΧΕΙΣ ΜΑΣ – ΤΑ ΣΙΓΟΨΗΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΘΥΜΟ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.
• ΜΕΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥΣ ΣΤΕΝΑΓΜΟΥΣ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ – ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΪΚΟΥΣ ΧΡΗΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠ’ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΟΡΓΑΖΟΥΝ.
• ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΝ ΠΑΦΛΑΣΜΟ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ, ΤΟ ΘΡΟΪΣΜΑ ΤΩΝ ΦΥΛΛΩΝ
• ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ῬΟΓΧΑΣΜΟ ΤΟΥ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΥ – ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
• Η ΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΝΗΡΗΣ, ΜΑΙΝΟΜΕΝΗ, ΕΝΘΕΗ – ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
• ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ – ΤΑ ΣΦΥΡΗΛΑΤΟΥΜΕ ΕΝ ΘΕΡΜῼ – ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΑ ΣΠΑΘΙΑ – ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΕΦΑΛΙΑ
• ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΑ, ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΑ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΑ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ, ΑΥΤΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΑΞΙΕΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΜΑΚΡΙΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ
• ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΟΗΤΟ ΘΕΪΚΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΓΕΛΟΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΑ ΚΑΙ ΑΣΕΒΗ – ΑΨΗΦΟΥΝ ΠΑΣΑΝ ΑΡΧΗΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΟΜΟΝ – Η ΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΑΝΑΡΧΗ ΚΙ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ ΚΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΑ

 

• Η ΠΟΙΗΣΗ ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ – ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
• ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΑΝΑΣΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
• ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ, ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
• ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΙΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ‘ΑΓΝΩΣΤΟΥ’ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

 

• ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΜΥΤΗ ΤΗΣ ΒΕΛΟΝΑΣ – ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΜΑΣ ΧΑΣΚΕΙ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΑΒΥΣΣΟΣ – ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΝΙΑ ΜΑΣ
• ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΕΞ ΑΡΧΗΣ – ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΚΠΗΔΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΕ ΣΑΝ ΘΑΥΜΑΤΑ, ΕΚ ΤΗΣ ΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ ΩΣ ΠΙΔΑΚΕΣ ΖΩΗΣ
• ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΛΚΕΝΤΕΡΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΟΕΣ – ΚΑΤΑΠΙΝΟΥΜΕ ΑΜΑΣΗΤΗ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΙΗΣΗ.
• ΜΕ ΓΥΜΝΕΣ ΠΑΛΑΜΕΣ ΚΑΜΠΤΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΕΣ ΣΙΔΕΡΟΒΕΡΓΕΣ ΚΑΙ ΠΛΕΚΟΥΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ
• ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΣΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΝΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΥΡΕΤΩΔΩΣ, ΚΑΤ’ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
• ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ – ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΚΣΠΕΡΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ – ΑΥΤΟ ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ

 

• Η ΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
• ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
• ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ – ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟ ΕΡΩΤΕΥΕΣΑΙ.
• ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ, ΣΕ ΑΙΡΕΙ ΑΠ’ ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ
• ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΥΣΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, ΣΚΕΨΕΩΝ, ΦΟΒΩΝ ΚΙ ΕΛΠΙΔΩΝ.
• ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΣ ΣΙΒΗΡΙΚΟΣ ΤΙΓΡΗΣ ΠΟΥ ΕΚΤΙΝΑΣΣΕΤΑΙ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣ’ ΑΠ’ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΧΑΨΙΑ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΜΟΥ
• ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΒΕΛΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΣΧΙΖΕΙ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΙ ΑΙΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΤ’ ΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
• ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΣΠΝΕΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘῌΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΜΙΑ ΠΕΛΩΡΙΑ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ
• ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΜΕΤΙΣΜΑΤΑ ΚΥΜΑΤΩΝ.

 

• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΤΕΚΕΙ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΩΝΕΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΟΣ: «ΠΩ, ΠΩ! ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ!»
• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΡΙΝ ΤΟ ΞΕΣΚΙΣῌ ΜΕ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ
• ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΤΗ Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΕΝΟΣ ΚΟΡΣΕΣ – Η ΓΛΩΣΣΑ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ Μ’ Ο,ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΣΚΕΨΕΩΝ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ – ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΗΣ ΛΑΒΑΣ ΠΟΥ ΕΚΤΙΝΑΣΣΕΤΑΙ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ – ΕΚΦΡΑΣΣΕΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΤΕΚΕΙ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΑΘΩΣ ΑΥΤΟ ΦΛΕΓΕΤΑΙ ΩΣ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ
• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ Ο ΚΟΛΟΜΒΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΙ ΟΠΩΣ Ο ΦΛΕΜΙΝΓΚ ΤΗΝ ΠΕΝΙΚΙΛΙΝΗ – ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΙ ΘΑ ΓΡΑΨῌ – ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ
• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΤΕΚΕΙ ΑΝΑΥΔΟΣ ΓΙΑΤΙ Η ΕΚΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΠΩΘῌ – Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΠΩΘῌ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΟΤΗΤΑ – ΕΙΝ’ ΑΠΟΥΣΙΑ – ΔΕΝ ΕΧΕΙ ‘ΕΓΩ’ – ΤΟ ‘ΕΓΩ’ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΠΗ, ΕΝΑ ΑΝΟΙΓΜΑ ΜΕΣῼ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ‘ΑΛΛΟ,’ ΤΟ ‘ΑΓΝΩΣΤΟ’
• ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΕΙΝ’ ΑΓΩΓΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ Ο ῾ΡΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
• ΟΙ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΟΠΟΥ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΟΥΣΙΑ – ΣΤΕΚΟΥΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΣΚΛΗΡΟΤΡΑΧΗΛΟΙ ΚΙ ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ
• ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ, ΟΙ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΠΡΟΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΣΑΝ ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ, ΣΑΝ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΣΚΥΛΙΑ – ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΙ ΟΣΜΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
• ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΔΟΔΕΙΚΤΕΣ – ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΙΔΟΣ Ν’ ΑΠΟΦΥΓῌ ΤΙΣ ΞΗΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΥΔΡΕΣ ΕΡΗΜΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
• ΣΤΙΣ ΠΑΛΑΜΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙΟΥΝ ΦΛΟΓΙΤΣΕΣ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΚΟΤΡΑΧΑΛΟ ΔΡΟΜΟ – ΑΠ’ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΩΣ ΜΕΛΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ – Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΑΒΡΟΧΟΙΣ ΠΟΣΙΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
• Ο ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΓῌ ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ – ΕΤΣΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ, ΟΛΟΛΑΜΠΡΗ ΓΛΩΣΣΑ – Μ’ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ ΚΙ ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

 

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:

• ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΑΡΜΕΝΙΖΕΙ ΣΤΡΑΒΑ – Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣῌ ΜΟΝΟ ΑΝ ΣΥΜΜΟΡΦΩΘῌ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – Η ΕΚΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤῌ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΖΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤῌ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Κατηγορία: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Tags: LARRY COOL, ΕΚΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ