Αλέξανδρος Μολφέσης: «Με το διαδίκτυο υπάρχει ελευθερία αλλά και χάος» / Συνέντευξη

🎤 Συνέντευξη στον Γιώργο Κόκκινο
20/9/2018

 

Φιλοξενούμενος σήμερα στον Γιώργο Κόκκινο και το eBooks4Greeks είναι ο συνθέτης Αλέξανδρος Μολφέσης.

Ο Αλέξανδρος Μολφέσης γεννήθηκε στην Αθήνα 18 Νοεμβρίου 1959 Σπούδασε Μουσική, Ραδιόφωνο και Οικονομικά. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με την μουσική από το 1983 έως το 1986. Κυκλοφόρησε δυο δίσκους, το «Ξεκίνημα» (1983) και «Δυο Ξανθιές» (1985). Στη συνέχεια εργάστηκε στο Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση έως το 1997, (Top FM, Ant1, Ηχώ FM, Geronymo Groovy, Cool FM, Capital) ενώ η φωνή του έγινε γνωστή από το τηλεπαιχνίδι «Τροχός της Τύχης» του οποίου ήταν ο εκφωνητής από το 1990 έως το 1996. Αποσύρθηκε το 1997 κι επέστρεψε στην ενεργό μουσική δράση από το 2005 με νέα δισκογραφία («21 Χρόνια Μετά» «Αντίθετο» «Ταξίδι στ΄ Αστέρια» και «Second Hand») και ζωντανές εμφανίσεις. Από το 2011 ασχολήθηκε επίσης με το ιντερνετικό ραδιόφωνο, (Cool WebRadio) τις μεταφράσεις, τους υποτιτλισμούς, (Disney – Netflix) αλλά και την μετάφραση Βρετανικών κωμωδιών. Το 2018 επέστρεψε στα FM ως παραγωγός και διευθυντής προγράμματος του Atlantis 105,2.

 

― Αλέξανδρε σε γνωρίζω από πολύ μικρός, από την τηλεόραση, μέσα από τηλεπαιχνίδια της Δεκαετίας του ΄90 όπου συχνά ακούγαμε με τη φωνή σου να συμμετέχεις. Έκτοτε έμαθα ότι υπήρξες ραδιοφωνικός παραγωγός, τραγουδιστής, συνθέτης (μάλιστα έχεις δημιουργήσει και μια δική σου ροκ μπάντα). Επίσης πρόσφατα κατείχες τη θέση του Διευθυντή προγράμματος στο ραδιοφωνικό σταθμό Atlantis 105.2. Ένας λοιπόν πολυπράγμων μουσικός; Aν ήθελες να δώσεις έναν ορισμό για την ιδιότητά σου μετά και τις πολυάριθμες ασχολίες, ποιος θα ήταν αυτός; Τι σε κέρδισε στην πορεία του χρόνου και γιατί;

Από μικρός είχα πολλά ενδιαφέροντα και χόμπι. Γράφω, ενορχηστρώνω και παίζω μουσική, κάνω ραδιοφωνικές παραγωγές, σχεδιάζω ραδιοφωνικά προγράμματα, είμαι εκφωνητής μεταφράζω, υποτιτλίζω και άλλα πολλά. Όμως το «Πολυπράγμων» στην Ελλάδα είναι συχνά συνώνυμο του «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» και περισσότερο του 2ου. Σε εκτιμούν περισσότερο αν κάνεις ένα πράγμα.

Επαγγελματικά ξεκίνησα με Ραδιόφωνο το 1982 στην ΕΡΤ, το 1983 μπήκα στη δισκογραφία. Έκανα 2 δίσκους το «Ξεκίνημα» το 83 και τις «Δυο Ξανθιές» το 85. Τραγούδησα στη Μέδουσα με τον Μαρίνο, στην Θεσσαλονίκη με τον Λαβράνο και ενδιάμεσα σε άλλα μαγαζιά. Παράλληλα έγραψα μουσική και τραγούδια για το θέατρο, ανέβασα 12 δικά μου παιδικά musical στο Κολέγιο Αθηνών. Το 1987 ο τρίτος δίσκος μου απορρίφθηκε κι έτσι τα παράτησα κάνοντας στροφή προς την Ελεύθερη Ραδιοφωνία που ξεκινούσε τότε. Από το 1989 έως το 1997 πέρασα από TOPFM, ΗΧΩ FM, ANT1 FM, JERONIMOGROOVY, COOLFM, CAPITAL. Παράλληλα δούλεψα επί μια 7ετία στον ANT1 ως εκφωνητής στην TV και το ραδιόφωνο και αφηγητής του τηλεπαιχνιδιού «Ο Τροχός Της Τύχης».

Η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος ήταν 1993-1995 όταν ανέλαβα τη Γενική Διεύθυνση του Cool FM και παράλληλα την prime-time ζώνη του σταθμού. Το 1997 αποσύρθηκα από όλα αυτά ιδρύοντας μια ιδιωτική επιχείρηση στο χώρο των αυτομάτων θυρών. Όμως το 2005 επανήλθα στην δισκογραφία, έκανα 4 ακόμα δίσκους, ξεκίνησα τις μεταφράσεις και τους υποτιτλισμούς (ερασιτεχνικά στην αρχή) και το 2010 μετά το κλείσιμο της επιχείρησης μου ξεκίνησα να ασχολούμαι με το διαδικτυακό ραδιόφωνο πράγμα που έκανα μέχρι το 2016, ενώ συγχρόνως είχα ξεκινήσει από το 2013 επαγγελματικά μεταφράσεις και εκφωνήσεις για το Disney Channel και την Netflix.
Τον Μάιο του 2018 επέστρεψα στα FM αναλαμβάνοντας τον σχεδιασμό και την Διεύθυνση Προγράμματος του Atlantis FM και μαζί την πρωινή ζώνη.

 

«…το «Πολυπράγμων» στην Ελλάδα είναι συχνά συνώνυμο
του «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης»...
…Σε εκτιμούν περισσότερο αν κάνεις ένα πράγμα…»

 

Η εμφάνιση, του Αλέξανδρου Μολφέση στα προκριματικά του διαγωνισμού της Eurovision το 1983.

 

― Ποιος ο λόγος αποχώρησής σου από τον Atlantis 105.2 και με ποιο σκεπτικό μπορεί να έγινε αυτή η ενέργεια;

Η σύμβαση μου ήταν ορισμένου χρόνου και έργου, και δεν συνέτρεξαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για να συνεχίσω μετά απ΄ την λήξη της. Ολοκλήρωσα κι αποχώρησα.

 

― Ακούγοντας έναν από τους ψηφιακούς σου δίσκους που έπεσε στα χέρια μου και τον λάτρεψα από την πρώτη στιγμή, το «Ταξίδι στ’ Αστέρια» όπου συμμετέχει μεταξύ άλλων και ο ηθοποιός Γιώργος Μούτσιος, διαπίστωσα ότι ξεδιπλώθηκε μπροστά μου μια «οπερατική» σύνθεση για την οποία έχεις την αποκλειστική ευθύνη της δημιουργίας. Μίλησέ μας λίγο για το συγκεκριμένο έργο, αλλά και για τα υπόλοιπα έργα που κυκλοφόρησαν σε ψηφιακούς δίσκους.

Το «Ταξίδι στ΄αστέρια» – που δανείστηκε τον τίτλο του από τον αντίστοιχο ελληνικό της ορίτζιναλ τηλεοπτικής σειράς «StarTrek» – είναι ο προ-τελευταίος (διπλός) δίσκος μου που κυκλοφόρησε το 2008. Είναι ένα έργο βασισμένο στην εποποιία του StarTrek που φέτος κλείνει 52 χρόνια συνεχούς παρουσίας. Στην πραγματικότητα δεν είναι μια ολοκληρωμένη δουλειά. Είναι το προσχέδιο μιας ροκ όπερας. Ένα «project in progress» όπως λένε. Δυστυχώς οι προϋποθέσεις να ολοκληρωθεί και να ανεβεί στο θέατρο δεν υπήρχαν κι έτσι έμεινε ως προσχέδιο σε ένα διπλό CD. Η επιστροφή μου ωστόσο στη δισκογραφία έγινε το 2006 με το «21 Χρόνια Μετά», μια συλλογή από παλιά και νέα τραγούδια, και ακολουθήθηκε από το «Αντίθετο» το 2007. Στη συνέχεια ήρθε το «Ταξίδι στ΄αστέρια» το 2008 και το «SecondHand» ένας δίσκος με διασκευές το 2009. Έκτοτε δεν έχω κυκλοφορήσει ξανά τραγούδια μου.

 

Μουσική – Στίχοι: Αλέξανδρος Μολφέσης / Δίσκος «Ταξίδι στ’ Αστέρια»

 

― Θυμάμαι από την Δεκαετία του ΄80 πως στην κοινωνία υπήρχαν ορισμένοι ηθικοί φραγμοί, τέτοιοι που δεν άφηναν το περιθώριο στην τέχνη να εκφραστεί αυθόρμητα. Ας πούμε, όταν ένας μουσικός έβγαζε ένα δίσκο που περιείχε ύβρεις ή άσεμνο περιεχόμενο (εξώφυλλο, στίχοι κλπ) δεν τύχαινε θερμής αποδοχής από τον κόσμο. Πιστεύεις ότι τα σημερινά στερεότυπα της κοινωνίας, η κουλτούρα μας και η ηθική της, έχουν απελευθερωθεί πλήρως; Τι άλλαξε μέσα σε λίγα χρόνια, κι αν αυτό κατά τη γνώμη σου θα μπορούσε να είναι ένα αρνητικό ή θετικό γνώρισμα για την εποχή μας;

Εξαρτάται για ποια κοινωνία μιλάς. Η δική μας είναι ακόμα αρκετά συντηρητική. Στην Βρετανία για παράδειγμα τα πράγματα είναι πολύ απελευθερωμένα, χρόνια τώρα. Την θεωρώ πρότυπο, σε πολλά. Δεν είμαι κοινωνιολόγος για να κάνω ανάλυση, αλλά έχω την γνώμη ότι κάθε τι που περιέχει δημοκρατία, ελευθερία λόγου και έκφρασης και απουσία στερεοτύπων, είναι θετικό. Θα προσέθετα και το χιούμορ.

 

 

― Γνωρίζω ότι δίνετε κατά καιρούς συναυλίες με τη μπάντα σας. Από ποιους αποτελούνται τα μέλη της και κάθε πότε θα μπορούσε να σας απολαύσει κάποιος ζωντανά; Ποια είναι τα επόμενα σχέδια της μπάντας και πως έχει ονομαστεί; Συνήθως παίζετε δική σας σύνθεσης έργα ή άλλων καλλιτεχνών;

Η μπάντα – από το 2005 που δημιουργήθηκε – έχει αλλάξει πολλά μέλη και συνεχίζει να αλλάζει. Ο βασικός πυρήνας είμαστε τρεις. Ο Κώστας Χριστοδούλου, ντραμς & κρουστά, ο Ραφαήλ Μολφέσης, κιθάρες πλήκτρα & τραγούδι κι εγώ κιθάρες πλήκτρα & τραγούδι επίσης. Μας συμπληρώνει πάντα ένας μπασίστας κι από κει και πέρα βλέπουμε. Παίζουμε κατά κύριο λόγο διασκευές αλλά και ελάχιστα αυστηρά επιλεγμένα δικά μου.

 

― Ο Αλέξανδρος Μολφέσης μεγάλωσε με τί είδους μουσική; Ποιους άκουγες σπίτι και αγάπησες με τον καιρό; Ποιες είναι οι αγαπημένες μπάντες εντός κι εκτός Ελλάδας;

Έχω μεγάλη ποικιλία ακουσμάτων. Ξεκίνησα με τα παλιά Ιταλικά που άκουγε η μάνα μου, την Mina, τα τραγούδια του Burt Bacharach και τις μπόσα-νόβες. Μετά ανακάλυψα τους Beatles. Καθοριστικός σταθμός. Στην συνέχεια ήρθε ο Bowie, τα progressive συγκροτήματα τέλη 60ς – αρχές 70ς, οι Genesis του Peter Gabriel, οι Yes, οι Emerson Lake & Palmer, οι Floyd, και ταυτόχρονα η pop των 70ς, Carpenters, Paul Williams, Bread, Gilbert O’ Sullivan, κλπ. αλλά και η Soul, Marvin Gay, Stevie Wonder, Earth Wind & Fire, κλπ. Μετά ήρθαν τα ποπ 80ς, 90ς…. παράλληλα άρχισα να ακούω jazz, ηλεκτρονική ροκ, art-pop, Postrock και πάει λέγοντας. Η μουσική δεν σταματάει ποτέ.

Οι αγαπημένες μου, μπάντες; Είναι πολλές. Αλλά αν έπρεπε να ζήσω σε ένα έρημο νησί παίρνοντας την δισκογραφία μόνο από 5 καλλιτέχνες, θα διάλεγα BEATLES, BOWIE, DIVINE COMEDY, GENESIS (την πρώτη εποχή) και ANTONIO CARLOS JOBIM.

 

― Από την εμπειρία σου, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του δισκογραφικά. Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία δίσκου έτσι αυτόβουλα, ίσως με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;

Σήμερα ο καθένας μπορεί να κάνει τον δίσκο του, χωρίς να έχει ανάγκη κάποια εταιρία, και να τον προωθήσει μόνος του μέσα από το διαδίκτυο κλπ. Υπάρχει ελευθερία, κατά συνέπεια τεράστια προσφορά αλλά και χάος. Το διαδίκτυο έφερε τα καλά, έφερε και τα κακά. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορείς να αποβλέπεις σε οικονομική ανταμοιβή από την πώληση των τραγουδιών σου διότι καθένας μπορεί να τα κατεβάσει δωρεάν από το ίντερνετ ή να τα ακούσει στο youtube κλπ. Θα πρέπει να έχεις πολλά εκατομμύρια «views» για να βγάλεις κάποια χρήματα. Πολλοί λένε ότι πλέον για να ζήσεις από τη μουσική θα πρέπει να το επιτύχεις από τις ζωντανές εμφανίσεις. Αλλά για πες μου πόσοι ζουν από αυτές; Μόνο τα μεγάλα ονόματα.

 

«…Μέσα από το διαδίκτυο υπάρχει ελευθερία, κατά συνέπεια
τεράστια προσφορά αλλά και χάος…»

 

― Ποια μπορεί να είναι τα επόμενα, μελλοντικά σχέδια του Αλέξανδρου Μολφέση; Να περιμένουμε κάτι που ετοιμάζεται δισκογραφικά ή σκέφτεσαι να ασχοληθείς με το ραδιόφωνο;

Φέτος θα εργαστώ για έναν ακόμα καινούριο (διπλό) δίσκο με νέα τραγούδια βασισμένα σε παλιά προσχέδια. Όταν θα έχω περισσότερες πληροφορίες θα σε ενημερώσω. Επίσης εργάζομαι πάνω σε ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην Βρετανική Κωμωδία. Αυτό θα μου πάρει χρόνο. Όσο για το ραδιόφωνο δεν ξέρω αν θέλω να επιστρέψω.
Ίσως αν μου ξανάρθει η όρεξη και αν υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις.

 

― Διαβάζεις ποίηση; Η ποίηση σήμερα πιστεύεις ότι μπορεί να τραγουδηθεί, όπως συνέβαινε και στο παρελθόν; Και αν ναι, πού υπάρχει μελοποιημένη ποίηση, πώς μπορεί κανείς να την αναζητήσει; Τι είναι προτιμότερο ώστε να επιβιώσει στο χρόνο ένα ποίημα και να γίνει γνωστό κατά τη γνώμη σου;

Δεν διαβάζω πολύ πια. Ναι η ποίηση μπορεί να μελοποιηθεί. Έχουμε ακούσει πολύ όμορφες μελοποιήσεις ποιημάτων. Κι άλλες όχι τόσο καλές. Εξαρτάται. Βέβαια αν λάβουμε υπόψη μας ότι η ποίηση είναι μια αυτόνομη τέχνη, λογικά δεν έχει ανάγκη από άλλες προσμείξεις. Αλλά απ΄ την άλλη η συνεργασία των τεχνών έχει ενδιαφέρον. Πάρε για παράδειγμα τον κινηματογράφο. Λέω «Ναι» σε όλα, φτάνει να προσφέρει κάτι καινούριο.

 

― Ας υποθέσουμε πως είμαι ένας στιχουργός, και έρχομαι να σε προσεγγίσω με σκοπό να συνεργαστούμε μουσικά για την δημιουργία δίσκου. Τι θα πρότεινες σε κάποιον που σκοπεύει να σου δώσει στίχους του προς μελοποίηση; Τι θα απαιτούσε αυτό από θέμα οικονομικού κόστους, προσωπικού χρόνου και σύστασης ορχήστρας για την πραγμάτωσή του. Είναι σαν σκέψη κάτι δαπανηρό ή χρονοβόρο, ή κάτι που εύκολα μπορεί να πραγματοποιηθεί από έναν συνθέτη;

Έχει τύχει να γράψω μουσική σε στίχους άλλου ή και στίχους σε υπάρχουσα μουσική. Και τα δυο έχουν ενδιαφέρον. Δαπανηρό δεν είναι, χρονοβόρο μπορεί. Από κει και πέρα αν εννοείς τα έξοδα στούντιο, μουσικών, ενορχήστρωσης κλπ. ναι αυτό έχει κόστος. Αν πάλι εννοείς αν θα ζητούσα χρήματα από τον στιχουργό για κάτι τέτοιο η απάντηση είναι αρνητική.

Στίχοι – Μουσική – Ενορχήστρωση: Αλέξανδρος Μολφέσης

― Έχει τύχει στην καριέρα σου να γίνεις θεατής περιπτώσεων «κλοπής» μουσικής ή στίχων; Χωρίς να μου αναφέρεις ονόματα θα ήθελα την ειλικρινή γνώμη πάνω σε αυτό. Με ποιους τρόπους μπορεί ένας μουσικός που έχει γράψει κάποιες συνθέσεις να καλυφθεί με πνευματικά δικαιώματα ώστε να νιώθει διασφαλισμένος; Μόνο με την επίσημη κυκλοφορία του δίσκου ή υπάρχουν κι άλλοι τρόποι; Υπάρχει τελικά κάποιος αρμόδιος φορέας για την διασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων;

Η Α.Ε.Π.Ι ήταν αυτή που (υποτίθεται) προστάτευε τα δικαιώματα μας. Τώρα έκλεισε μετά το γνωστό σκάνδαλο. Υπάρχουν άλλες εταιρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά. Δεν ξέρω ωστόσο κατά πόσο αποδίδουν στους δημιουργούς αυτά που πρέπει. Όσο για την «κλοπή», είναι κάτι που γίνεται πολύ συχνά. Όλοι έχουμε τις επιρροές μας. Αλλά ένας καλός φίλος από τον χώρο έχει πει: Καλύτερα κλοπή με ταλέντο παρά αυθεντική δημιουργία χωρίς.

 

Ευχαριστώ θερμά τον Αλέξανδρο Μολφέση για την παραχώρηση της συνέντευξης.

Κατηγορία: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Tags: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΟΛΦΕΣΗΣ