«Το κουμπί» – Λαϊκό Παραμύθι #3 – (2os διαγωνισμός eBooks4Greeks)

Στο μια φορά κι έναν καιρό, στη μακρινή Ινδία, ζούσε ένας βασιλιάς δίκαιος, καλοσυνάτος και πάντα ντυμένος με τα πιο κομψά ρούχα. Μια μέρα ζήτησε από τον υφαντή του παλατιού να του υφάνει μια στολή πολύ φανταχτερή, που όμοιά της να μην υπάρχει σε όλο το βασίλειο, ώστε όλοι οι άνθρωποι να τον θυμούνται γι’ αυτήν και να μην τον ξεχάσουν ποτέ.
Ο υφαντής μέρα νύχτα δούλευε για να φτιάξει το καλύτερο ύφασμα και μ΄ αυτό να ράψει το ρούχο του βασιλιά, ώσπου…

το τελείωσε σε ημέρες επτά.
Το έβαλε ο βασιλιάς, περπάτησε με χάρη
στον καθρέφτη του κοιτάχτηκε γεμάτος με καμάρι.
Ο κόσμος που τον έβλεπε τον θαύμαζε πολύ
όταν τη στολή φόραγε κι έκανε βόλτα στην αυλή.
Όμως, περάσανε τα χρόνια και σκίστηκε, ξεθώριασε, ξεχείλωσε η στολή
να την φορούσε ένας βασιλιάς ήταν μεγάλη ντροπή.

Τότε είπε στον υφαντή του
– Θέλω μια καινούργια φορεσιά το ίδιο φανταχτερή όπως η παλιά!
– Βασιλιά μου, του απάντησε εκείνος, δε μου φτάνει η κλωστή για να υφάνω τη στολή που ζητάς, μπορώ όμως να σου φτιάξω ένα σακάκι να φοράς.
Ο υφαντής μέρα νύχτα δούλευε για να φτιάξει το καλύτερο ύφασμα και μ’ αυτό να ράψει το σακάκι, ώσπου…

το τελείωσε σε ημέρες επτά
Το έβαλε ο βασιλιάς, περπάτησε με χάρη
στον καθρέφτη του κοιτάχτηκε γεμάτος με καμάρι.
Ο κόσμος που τον έβλεπε τον θαύμαζε πολύ
όταν το σακάκι φόραγε κι έκανε βόλτα στην αυλή.
Όμως, περάσανε τα χρόνια και το σακάκι σκίστηκε, ξεθώριασε, ξεχείλωσε πολύ
να το φορούσε τώρα ένας βασιλιάς ήτανε μεγάλη ντροπή.

Τότε είπε στον υφαντή του
– Θέλω ένα καινούργιο σακάκι το ίδιο φανταχτερό όπως το παλιό!
– Βασιλιά μου, του απάντησε εκείνος, δε μου φτάνει η κλωστή για να υφάνω το σακάκι που ζητάς, μπορώ όμως να σου φτιάξω ένα καπέλο να φοράς.
Ο υφαντής μέρα νύχτα δούλευε για να φτιάξει το καλύτερο ύφασμα και μ’ αυτό να ράψει το καπέλο, ώσπου…

το τελείωσε σε ημέρες επτά.
Το έβαλε ο βασιλιάς, περπάτησε με χάρη
στον καθρέφτη του κοιτάχτηκε γεμάτος με καμάρι.
Ο κόσμος που τον έβλεπε τον θαύμαζε πολύ
όταν το καπέλο φόραγε κι έκανε βόλτα στην αυλή.
Όμως, περάσανε τα χρόνια και το καπέλο σκίστηκε, ξεθώριασε, ξεχείλωσε πολύ
να το φορούσε ένας βασιλιάς ήτανε μεγάλη ντροπή.

Τότε είπε στον υφαντή του
– Θέλω ένα καινούριο καπέλο το ίδιο φανταχτερό όπως το παλιό!
– Βασιλιά μου, του απάντησε εκείνος, δε μου φτάνει η κλωστή για να υφάνω το καπέλο που ζητάς, μπορώ όμως να σου φτιάξω μια ζώνη να φοράς.
Ο υφαντής μέρα νύχτα δούλευε για να φτιάξει το καλύτερο ύφασμα και μ’ αυτό να ράψει τη ζώνη, ώσπου…

την τέλειωσε σε ημέρες επτά.
Την έβαλε ο βασιλιάς, περπάτησε με χάρη
στον καθρέφτη του κοιτάχτηκε γεμάτος με καμάρι.
Ο κόσμος που τον έβλεπε τον θαύμαζε πολύ
όταν τη ζώνη φόραγε κι έκανε βόλτα στην αυλή.
Όμως, περάσανε τα χρόνια και η ζώνη σκίστηκε, ξεθώριασε, ξεχείλωσε πολύ
να τη φορούσε ένας βασιλιάς ήτανε μεγάλη ντροπή.

Τότε είπε στον υφαντή του
– Θέλω μια καινούργια ζώνη το ίδιο φανταχτερή όπως η παλιά!
– Βασιλιά μου, του απάντησε εκείνος, δε μου φτάνει η κλωστή για να υφάνω τη ζώνη που ζητάς, μπορώ όμως να σου φτιάξω ένα κουμπί να το φοράς.
Ο υφαντής μέρα νύχτα δούλευε για να φτιάξει το καλύτερο ύφασμα και μ’ αυτό να ράψει το κουμπί, ώσπου…

το τελείωσε σε ημέρες επτά.
Το έβαλε ο βασιλιάς, περπάτησε με χάρη
στον καθρέφτη του κοιτάχτηκε γεμάτος με καμάρι.
Ο κόσμος που τον έβλεπε τον θαύμαζε πολύ
όταν το κουμπί φόραγε κι έκανε βόλτα στην αυλή.
Όμως, περάσανε τα χρόνια και το κουμπί σκίστηκε, ξεθώριασε, ξεχείλωσε πολύ
να το φορούσε ένας βασιλιάς ήτανε μεγάλη ντροπή.

Τότε είπε στον υφαντή του
– Θέλω ένα καινούργιο κουμπί το ίδιο φανταχτερό όπως το παλιό!
– Βασιλιά μου, του απάντησε εκείνος, δε μου φτάνει η κλωστή για να φτιάξω το κουμπί που ζητάς,
δεν απόμεινε άλλο ύφασμα από αυτό για να φοράς.
Όταν άκουσε αυτά τα λόγια ο βασιλιάς ταράχτηκε.
-Μα, τι να κάνουμε τώρα για να είμαι το ίδιο θαυμαστός, για πάντα ξακουστός και να με θυμούνται όλοι;
-Βασιλιά μου, την ιστορία αυτή να την κάνουμε ένα παραμύθι. Τότε να είσαι σίγουρος πως δεν θα ξεχαστείς και στη μνήμη όλων θα ζεις!

 

Έτσι, το παραμύθι αυτό έμεινε στην ιστορία
και κανείς δεν ξέχασε τον βασιλιά απ΄την Ινδία.

 

 

Το λαϊκό παραμύθι “το κουμπί” άκουσα σε μια συνάντηση από μια γυναίκα της Θράκης που της το είχε αφηγηθεί η γιαγιά της.
Η απόδοση που έκανα διαφέρει ως προς την αφήγηση αλλά όχι ως προς το περιεχόμενο της ιστορίας.

Στέλλα Φουντουκίδου – Σακελλαρίδου

 

Δείτε τα αποτελέσματα του διαγωνισμού Εδώ >>

Κατηγορία: ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ / ΛΑΪΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Tags: Παραμύθια 2ου Διαγωνισμού Λαϊκού Παραμυθιού eBooks4Greeks