Το Ποτάμι που Ενώνει (Αγγελική Φωστίνη) / Βιβλιοπρόταση

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ

γράφει η Αγγελική Παπαθανασίου,

Το βιβλίο της Αγγελικής Φωστίνη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καμπύλη σε εικονογράφηση Αθανασίας Νικολαΐδου. Περιέχει cd με 5 τραγούδια σε μουσική του Χρίστου Σερενέ.
Σε μια Χώρα μακρινή, υπήρχε ένα ποτάμι που τη χώριζε στα δυο. Από τη μια πλευρά του ποταμού ζούσαν άνθρωποι με δέρμα λευκό κι από την άλλη πλευρά, άνθρωποι με σκούρο δέρμα. Οι άνθρωποι της μιας πλευράς δεν αντάλλαζαν ούτε μια κουβέντα με τους ανθρώπους της άλλης πλευράς.
Μια μέρα, ένα μικρό παιδί, ο Τάκης, πήγε κοντά στο ποτάμι να παίξει με τη μπάλα του. Ο Μπαντού ένα αγόρι με σκούρο δέρμα και σγουρά μαλλιά πήγε να ψαρέψει στο ποτάμι .Όταν αντικρίζει τη μπάλα του Τάκη, θέλει να παίξει μαζί του αλλά ο Τάκης ξέροντας ότι απαγορεύεται να έρθει σε επικοινωνία με τον Μπαντού τού αρνείται το παιχνίδι.
Τι θα συμβεί όμως όταν την μπάλα του Τάκη την παρασύρει το νερό του ποταμού; Μπορεί ένα παιχνίδι δυο μικρών παιδιών να αλλάξει μια κατάσταση που διαρκεί χρόνια;
Η Αγγελική Φωστίνη, έγραψε μια γλυκιά και τρυφερή ιστορία για την διαφορετικότητα, το ρατσισμό και την δύναμη της αγάπης. Στη ζωή, όλοι είμαστε διαφορετικοί, ξεχωριστοί. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να χαιρόμαστε τη συντροφιά ατόμων διαφορετικά ως προς εμάς. Όταν υπάρχει αγάπη και καλοσύνη όλα μπορούν να συμβούν. Κάθε εμπόδιο που παρουσιάζεται εύκολα ξεπερνιέται.
Μακάρι η ιστορία του Τάκη και του Μπαντού να ταξιδέψει μακριά, να φτάσει παντού, για να μάθουν όλοι, ότι τίποτα δεν πρέπει να χωρίζει τους ανθρώπους.

Περίληψη βιβλίου:
Δυο μεριές της γης, δυο φυλές και ανάμεσά τους ένα ποτάμι. Ούτε μικρό μα ούτε και μεγάλο. Θαρρώ αν πάρεις φόρα, τρέχοντας, με μια μεγάλη δρασκελιά, μπορείς να το περάσεις. Το ποτάμι τους χωρίζει! Δυο παιδιά και μια μπάλα γίνονται η γέφυρα για να έρθουν κοντά άνθρωποι, ζώα και πουλιά. Κι ένα χάρτινο καράβι μας θυμίζει πως όλοι μπορούν να ταξιδεύουν μέσα του αρμονικά.

Απόσπασμα από το βιβλίο:
Ο Μπαντού κι ο Τάκης δεν μίλησαν ποτέ την ίδια γλώσσα, όμως συνέχισαν να παίζουν με την μπάλα τους για πολλά πολλά χρόνια. Κι έφεραν κι άλλα παιδιά σε εκείνο το ποτάμι. Κι εκείνα έφεραν και τους μεγάλους. Κι έγινε η μπάλα κολύμπι, κρυφτό, κυνηγητό. Κι έπειτα όλοι μαζί, πότε απ΄ εδώ, πότε απ’εκεί, κάθονταν λέγοντας ιστορίες και τρώγοντας καρπούς κάτω από την αγκαλιά του ουρανού με μοναδικό φως εκείνο του φεγγαριού.

Κατηγορία: ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ & ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

Tags: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΩΣΤΙΝΗ, ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ, ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ, ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΗ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΕΡΕΝΕΣ